زؤر رقم له دایكم بوو چونكه ته نها خاوه نی چاويك بوو دایكم ته نها خاوه نی چاويك بوو رقم لئی بوو چونكه ده بووه مایه ی ته ریقبونه وه م ،له و قوتابخانه یه ی كه منی لئ بووم وه ك چيشت لينه ر كاری ده كرد بؤ ئه وه ی بژيوی ژیانمان دابین بكات و جيگای باوكم بؤ پربكاته وه ،رؤژئ له رؤژان كه ئه و كات له قؤناغی سه ره تایی ده مخويند ، هات بؤ پؤله كه م بؤ ئه وه ی به بینینی جگه ر گؤشه كه ی كه ميك له ماندووبونه كه ی و هیلاكیه كه ی بره وينيت و هه ناسه یه كی پز له له ئارامی هه لمژيت ،به هاتنی دایكم بؤ پؤله كه م زؤر هه ستم به ته ریقبوونه وه كرد و به چاوه پر ئاگرینه كانم غه زه ب بارانم كرد ،پيم ووت چؤن كاری وا ده كه ی بؤ رؤژی دواتر قوتابیيكی هاوپؤلم پئ ی ووتم دایكی ته نها چاويكی هه یه ،ئوه ه ه له و كاته یا حه زم ده كرد دلم له ليدان بكه وتایه و بمردبام یاخود دایكم له ژیانم دوركه وتبایه ته وه و هه رنه مدیبوایه ته وه ، چومه شوينی كاره كه ی و دایكم هه ر كه چاوی پئ كه وتم به زه رده خه نه وه پيشوازی كردم و به ره و رووم هات منیش زؤر به توره یه وه هاوارم به سه ریا كرد و پيم ووت بمردبوای باشتر بوو نه وه ك سه ردانی
منت كردبا ، هیچ وه لاَمی نه دامه وه هیچ بیرم له ووته ناشیاوه كانم نه كردووه چونكه زؤر توره بووم وه هیچ گويم به هه ست و نه ستی ئه و نه دا، هیوایه تم بوو ئه و شوينه به جيبيلم ، هه ولی زؤرم دا تا یه كه یه كه ی قؤناغه كانی خويندنم به سه ركه وتوویی ته واو كرد وه به هؤی نمره كانمه وه توانیم له زانكؤی سه نگافوره وه ربگیريم ،چووم بؤ سنگافوره ،به هه ولی زؤرمه وه توانیم خويندن به سه ركه وتویی ته واو بكه م پاشان ژیانی هاوسه ریم پيك هينا وه خانويكم كری تيیدا نیشته جئ بووم چه ند مناليكمان په یدابوو زیاتر ژیانمانی خؤش كرد،رؤژئ له رؤژان ئه و دایكه ی چه نده ها سال بوو نه مدیبوو بؤ ته نها جاريكیش چاوی به نه وه كانی نه كه وتبوو به مه به ستی سه ردانیكردنمان ئه م هه موو ريیه دوور و دريژ و ناخؤشه ی بریبوو به ناره حه تیيكی زؤره وه تاكو توانیبووی ماله كه م بدؤزيته وه ،بینیم له به رده رگامان وه ستاوه مناله كانم پئ ی پيده كه نین به سه رما قیژان و پيم ووت ئه وه هاتوویت مناله كانم بترسينیت ليره برؤ با چاوم پيت نه كه ويت زؤر به هيمنی وه لاَمی دامه وه و ،،ببوره ،،ناونیشانه كه م هه له كردووه ،، پاشان رؤیشت
و دیارنه ما رؤژيك له و قوتابخانه یه ی كه كاتی خؤی خويندنم تيیدا كردبوو نامه یه كم پيگه یشت له نامه كه دا داوای كؤكردنه وه ی خيزانه په رت و بلاَوه كه م ليكرا بوو،منیش له به ر شه رمی خؤم بریارمدا بچم بؤ مالی دایكم ، وه بؤ ئه وه ی خيزانم هه ست به و كاره نه كات به درؤ ووتم كاره كه م وا ده خوازئ كه سه فه ر بكه م دوای كؤبونه وه رؤیشتم بؤ ئه و ماله ی كه كاتی خؤی من و دایكم تيیدا ده ژیاین به لاَم كه چووم ، دراويسه كه پئ یی راگه یاندم كه دایكت مردووه ،،ته نها فرميسكيكیش له چاوانم نه هاته خواره وه ،دراوسيكه نامه یه كی پيدام كه دایكم به ر له مردنی بؤ كوره دل رق و بئ وه فاكه ی نوسیبووی ، له نامه كه دا هاتبوو كوره خؤشه ویسته كه م ، به هاتنم بؤ سه نگافوره و ترسانی مناله كانت زؤر داوای ليبووردن ده كه م،من زؤر دل خؤشم ده بم هه ر كاتئ كه بيیت بؤ سه ردانم به لاَم ئه گه ر كاتئ هاتی من له ژیان نه مابم ئه وا به دل حه ز ده كه م كه پيشوازیت بكه م به لاَم ئه و كات ناتوانم سه رم له سه رینه كه م هه لگرم ،رؤله كه م بؤ ته ریق بونه وه كه شت چه ندان جار به هؤی منه وه زؤر داوای ليبوردن ده كه م،،ئایا ده زانیت
كاتئ بچووك بووی له رووداويكدا تووشی كاره ساتيك بووی به هؤیه وه چاويكت له ده ست دا ، منیش وه ك دایك زؤر لام گران و ئه سته م بوو رؤله كه م گه وره بكه م له كاتيكدا ته نیا خاوه نی چاويك بيت ، بؤیه چاويكی خؤمم پيشكه ش كردیت،،،وه من زؤر هه ستم به شانازی ده كرد و دلخؤش بووم به وه ی كه كوره كه م ده توانيت به چاوه كانی جیهان ببینيت،له گه ل ئه و په ری خؤشه ویستی ،،دایك
